صدای برخوار ؛حتماً حداقل یک بار بحث کپی پست ( Copy / Paste ) کردن مطالب دیگران و یا همان دزدی ادبی ( Plagiarism ) در وبلاگ ها یا وب سایت های مختلف به گوشتان خورده است و یا اگر وبلاگ نویس هستید حتماً بارها و بارها شاهد کپی شدن مطالب وبلاگ خود توسط دیگران […]

صدای برخوار ؛حتماً حداقل یک بار بحث کپی پست ( Copy / Paste ) کردن مطالب دیگران و یا
همان دزدی ادبی ( Plagiarism ) در وبلاگ ها یا وب سایت های مختلف به گوشتان
خورده است و یا اگر وبلاگ نویس هستید حتماً بارها و بارها شاهد کپی شدن
مطالب وبلاگ خود توسط دیگران در وبلاگ های خود بوده اید و یا شاید هم
خودتان حرفه ای این کار شده اید و کپی پیست می کنید. چه نظری در این باره
دارید ؟ آیا این کار درستی است ؟
قبل از شروع لازم می دونم این نکته را
بگم که کپی پیست کردن یک مطلب از وبلاگ یا سایت دیگر در وبلاگ و دیگر
رسانه های عمومی را چگونه می بینم. خوب به نظر من این نشان دهنده  پائین
بودن فرهنگ اون شخص هست که به جای اینکه به خود زحمت تولید محتوا را بدهد
از مطالب دیگران استفاده میکند هیچ زحمتی هم ندارد یک سایت یا وبلاگ
میخواهد واینکه بگردی ببینی چه مطلبی از کجا کپی کنی. تمام
حالا ببینیم اصلا این کار درست است یا نه؟ ویا اینکه فرد کپی کننده در نوشته ها تغییری ایجاد میکند یا خیر
چند دسته کپی کار  ویا دزدی ادبی هستند
مورد اول وبلاگ نویسان تازه کار هست که هنوز هیچ چیز از نویسندگی و وبلاگ نویسی نمیدونند
خوب
قدم اول اینه که وبلاگ خودشون رو راه اندازی کنند ومطالب یا مقالات رو از
وبلاگ ویا سایت دیگران کپی کنند واز این طریق بازدید وبلاگ ویا سایت خود را
بالا ببرند یا به قولی مخاطب دزدی کنند.
این افراد همون مطلبی که کپی میکنند در وب خود قرار میدهند بدون تغییر واضافه کردن نظر خودشون در مطلب

دسته
دیگه اونهایی هستند که بعداز اینکه مطلبی را از سایتی کپی میکنند منبع خبر
یا مطلب را ذکر میکنند یا در ابتدای مطلب ویا در انتهای مطلب به این صورت
که  مثلا: به گزارش فلان(سایت خودشون) به نقل از فلان (سایت مرجع)وادامه
مطلب را درج میکنند
ویا در پایان مطلب مینویسند منبع فلان سایت ولینک سایت اصلی را قرار میدهند

دسته
ای هم هستند که کمی خلاقیت به خرج میدهند وبعداز کپی کردن مطلب اعلام
میکنند که این مطلب از فلان سایت دریافت شده ونظر خود را در مورد اون مقاله
نیز مطرح میکنند که با این کار مخاطبان خود را حفظ میکنند وحتی نویسنده
مقاله را نیز خوشحال میکنند

دسته ای از سایتها نیز  به گونه ای عمل
میکنند که شما تصور میکنید این مقاله ابتدا در این سایت منتشر شده وبعد
سایت اصلی از این وب کپی برداری نموده ویا الگو برداری کرده است و برای رفع
تکلیف اشاره ای نیز به سایت مرجع میکنند که به قولی رفع تکلیف نمایند

واشخاصی
نیز وجود دارند که نه میشه اسم نویسنده روشون گذاشت نه میشه اسم متخصص
روشون گذاشت این افراد جسارت را به حدی بالا میبرند که  هم مطلب را کپی
میکنند هم مالکیت مطلب را تصاحب میکنند وهم اینکه به هیچ عنوان حاظر به ذکر
منبع نیستند.

وبعداز اعتراض به اینکه چرا اینگونه عمل میکنید جواب میدهند که ما داریم کار فرهنگی میکنیم

اصلا فضای مجازیست هرکاری دلمان بخواهد انجام میدهیم (این جمله در سال ۹۱ به بنده گفته شده است)

هه هه کار فرهنگی با کپی برداری از مطالب دیگران خنده داره


پ.ن : با توجه به تصویب قانون جرائم رایانه ای در ایران و بر اساس ماده
۱۲ فصل سوم قانون جرائم رایانه هرگونه کپی برداری مطلب از وب سایت ها ممنوع
بوده و پیگرد قانونی دارد
فصل سوم ـ‌ سرقت و کلاهبرداری مرتبط با رایانه

‎‎‎ماده
(۱۲)  هرکس به طور غیرمجاز داده ای متعلق به دیگری را برباید، چنانچه عین
داده‌ ها در اختیار صاحب آن باشد، به جزای نقدی از یک تا بیست میلیون ریال و
در غیر این صورت به حبس از نود و یک روز تا یک سال یا جزای نقدی از پنج تا
بیست میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.


پ.ن: این مقاله مخاطب خاص دارد که البته امیدوارم بعداز خوندن این مطلب دست از این عمل بردارد

انتشار این مقاله در وبلاگ شخصی حقیر