به گزارش صدای برخوار ؛ نخستین ساکنان شهر حبیب آباد ابتدا در اطراف امامزاده عبد المؤمن از فرزندان حضرت موسی بن جعفر علیه السلام و در حد چندین خانوار به دور هم گرد آمده اند، و به مرور زمان، در اثر توسعه و گسترش شهر به سمت غرب حبیب آباد، مانند بعضی از مناطق دیگر، به صورت دو محله بالا و پایین شکل گرفته که در دهه های اخیر نیز این وجه تسمیه همچنان پابرجاست

تاریخچه شهر حبیب آباد
موقعیت جغرافیایی
از دروازه شمال شرقی اصفهان و از طرف منطقه زینبیه در جهت جاده ای که به اردستان ختم می شود، اگر حدود ۱۲ کیلومتر طی مسافت کنیم، درست بر سر راه کویر به منطقه ای سرسبز و خوش آب و هوا می رسیم که در گذشته قریه ای بیش نبوده است، اما با توجه به پیشرفت های چند دهه اخیر و توسعه یافتگی در سال ۱۳۴۴ش با استقرار شهرداری به شهر تبدیل گردیده است، و اکنون چون نگینی بر حاشیه کویر خودنمایی می کند و می درخشد که بدون شک، درخشش آن جدا از موقعیت خاص، به دلیل مطرح بودن به عنوان مهد پرورش و زادگاه اندیشمندان، عالمان و شاعران و ادیبان بزرگی است که به جامعه بشری تقدیم کرده، و هر کدام از آنان منشأ خدمات ارزنده ای بوده و هستند، و قطعا در آینده نیز خواهند بود

حبیب آباد از شهر های بخش برخوار شهرستان برخوار و میمه است. این شهر از سمت شمال به شهر کمشچه و از سمت جنوب به شهر اصفهان، و از سمت شرق به جاده نابین و فرودگاه بین المللی اصفهان و از سمت غرب به شهر دولت آباد برخوار محدود می شود. ارتفاع آن از سطح دریا ۱۴۹۰ متر است
ساختمان های این شهر به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود بیشتر از خشت و گل، و به صورت طاق و چشمه ساخته شده است که البته با پیشرفت های اخیر، سبک معماری نیز در حال تغییر است
حبیب آباد، مردمی زحمت کش و سخت کوش دارد که عمدتا از راه کشاورزی و دام پروری امرار معاش می کنند، و البته با توجه به استقرار صنایع صنعتی در منطقه، عده ای نیز جذب این مراکز شده اند.
در گذشته های نه چندان دور، آب آشامیدنی و کشاورزی مردم حبیب آباد از طریق قنات تامین می شد، و عمده ترین آن قنات خیر آباد بود؛ لیکن به دلیل پایین رفتن سطح آبهای زیرزمینی و خشک شدن قنات ها، حفر چاه های عمیق گسترش یافت که متأسفانه در حال حاضر این نیز پاسخگو نبوده، و در سال های اخیر، بخشی از آب زاینده رود به دشت برخوار سرازیر شده است که کافی نیست.
در اطراف حبیب آباد، حدود ۳۰ مزرعه از جمله مزارع: اکبر آباد، سفید آب، شکل آباد ،خیر آباد، منابادچی، صفی آباد، صحرادی، کمال آباد و… قرار دارد که متأسفانه به دلیل کم آبی، اکثرا در حال حاضر، لم یزرع هستند.
عمده محصولات حبیب آباد، گندم، جو، چغندر، پنبه، هندوانه، خربزه و علوفه و عمده درختان میوه، انار، انگور و سنجد است. هم چنین زنان خانه دار بیشتر به بافتن قالی و قالیچه و پخت نان که معروفیت خاصی دارد اشتغال دارند که در اقتصاد خانواده موثر است
سابقه تاریخی شهر
در نشریه خبری که توسط شهرداری حبیب آباد انتشار یافته است. احداث کننده این شهر را شخصی به نام حبیب می دانند، و قدمت شهر با توجه به آثار به جا مانده از گذشتگان به خصوص سنگ نوشته های قبور منطقه ای به نام «سفید آب» به حدود چهار قرن پیش می رسد. به نظر می رسد نخستین ساکنان حبیب آباد، در ابتدا در آن محل استقرار یافته اند و پس از حوادث روزگار از جمله حمله اشرف افغان به این محل نقل مکان کرده اند
عوامل بسیاری در توسعه و پیشرفت حبیب آباد دخالت داشته اند، به خصوص در گذشته، این گسترش معلول عوامل طبیعی منطقه بوده که اهم آن به سه «زار» منسوب است.
الف. نی زار: درست در حدود ۶ کیلومتری حبیب آباد منطقه ای پوشیده از قلمه نی قرار
داشته است که به واسطه رطوبت و آب هوای مناسب در گذشته رونق و اهمیت خاص و به سزایی داشته، و بیشتر به عنوان چراگاه گله های گاو مورد استفاده قرار می گرفته
ب. چمن زار: در شرق شهر و در فاصله حدود ۶ کیلومتری منطقه ای پوشیده از چمن طبیعی او سر سبز قرار داشته، و بیشتر جهت چرای احشام مورد استفاده قرار می گرفته است
ج. نمک زار: هر چه قدر از حبیب آباد به سمت شرق و جنوب شرقی پیش برویم، شوری
زمین افزایش می یابد، و مزارع این مسیر هم به همین واسطه، زمین شور و آب سوز دارند، و طبعا محصول قابل توجهی هم از آن به دست نمی آید. آخرین مزرعه ای که در این مسیر به آن می رسیم آردنگ آباد است که محصول منحصر به فرد آن در این زمین های شور، روناس بوده که در صنعت رنگرزی به واسطه ماده رنگینی که از آن به دست می آمد، استفاده می شده است
آنچه از گذشته نه چندان دور، هنوز هم در خاطره ها برجای مانده معادن نمک حبیب آباد است که در فاصله ۱۲ کیلومتری از شهر قرار دارد، و در گذشته یکی از منابع در آمد خانواده ها استحصال نمک از این معادن، و صدور آن به شهرهای اطراف از جمله اصفهان و چهار محال بختیاری بوده و با توجه به غلظت آن، نمک حبیب آباد معروفیت و شهرت خاصی داشته است
هسته اولیه شهر
نخستین ساکنان شهر حبیب آباد ابتدا در اطراف امامزاده عبد المؤمن از فرزندان حضرت موسی بن جعفر علیه السلام و در حد چندین خانوار به دور هم گرد آمده اند، و به مرور زمان، در اثر توسعه و گسترش شهر به سمت غرب حبیب آباد، مانند بعضی از مناطق دیگر، به صورت دو محله بالا و پایین شکل گرفته که در دهه های اخیر نیز این وجه تسمیه همچنان پابرجاست
پس از ارتقای حبیب آباد از قریه به شهر، و استقرار شهرداری در سال ۱۳۴۴ ش در آن، در یک سیستم جدید، با رعایت اصول شهر سازی و شهرک سازی در سبک معماری به مرور تغییراتی حاصل گردید.
هم اکنون این شهر از سمت غرب در حال گسترش است
البته ذکر این نکته ضروری است که قسمتی از کمربند سبز اصفهان که به منظور جلوگیری از گسترش کویر به داخل شهر اصفهان طرح ریزی شده است، و تا نجف آباد و فولادشهر امتداد می یابد، از حبیب آباد برخوار شروع می شود، و بر همین اساس، وجود منطقه جنگلی فوق، زیبایی خاصی را به شهر حبیب آباد بخشیده است
مشاهیرشهر حبیب آباد برخوار
شناخت و علم به احوال شخصیت ها و انسان های برگزیده هر جامعه ای نشان دهنده اعتلای فرهنگ و اندیشه آن اجتماع است شرایط و امکاناتی که باعث ترقی و تعالی اشخاص بزرگ و چهره های موفق جامعه بشریت می شود، برای آیندگان ما باید الگو و سرمشق باشد، تا حرکت ها و تلاش ها بر اساس روش شایستگان و رهروان دنبال، و حقیقت ها نشان داده شود.
تلاش های مردان وزنان پیروز، از گذشته های دور تا زمان معاصر، همچنان در آسمان تاریخ می درخشد و شیفتگان خدمت به مردم را به دنبال خود می کشاند. محققان و پژوهشگران علوم انسانی لازم است که شبانه روزشان را صرف مطالعه و بررسی آثار به جا مانده از پیشینیان کنند تا مبادا نکته ای را نا گفته گذارند، و یا مطلبی را نانوشته رها کنند تا تشابه نام ها و یا شهرهای مردان تاریخ، باعث تداخل و توارد یادداشت ها نشود.
چه بسیار باید که در زوایای کتاب ها جست و جو کرد، خاطرات معاصران را به دست آورد، تحقیقات گذشتگان را مورد کنکاش قرار داد تا شرح حال صحیح، آثار شایسته، اندیشه والا، تفکر صائب و بینش درست عالمان و آگاهان را به دست آورد، و در اختیار مشتاقان و علاقه مندان قرار داد.
کار تحقیق و تألیف با امکانات محدود گذشته، بسیار دشوار و در حد فداکاری و از خودگذشتگی بوده است. مؤلفان و محققان اکثر زندگی و عمر خود را در راه این هدف فدا می کرده اند، و بدون کوچک ترین چشم داشت، و فقط محض رضای الهی و ادای وظیفه ،
هزینه های آن را به سختی تأمین کرده، و در صورتی که برای انتشار آثارشان امکاناتی پیدا نمی شد، تألیفات آنان در گوشه خانه ها می ماند، و خاک می خورد، و لاجرم پس از مدتی به مرور زمان از بین می رفت
کوتاه سخن: آنچه در پی می آید، تنها اشاره به اسامی و سرگذشت برخی از مشاهیر و بزرگانی است که در دوره های گذشته و یا در عصر حاضر در منطقه عالم پرور حبیب آباد برخوار پرورش یافته، و در طول عمر ارزشمند خود منشا خدمات ارزنده ای بوده اند
بدون شک، همچنان که اشاره رفت ، نوشته حاضر تنها اشاره به بعضی از این عزیزان دارد، چه قطعا مشاهیر ، ادبا، پزشکان و بزرگان دیگری در این خطه بوده، و یا هستند، و در راه اعتلای فرهنگ و عرصه علمی این مرز و بوم تلاش کرده و می کنند
بسیار شایسته است در این گفتار به فرزندان برومندی اشاره کنیم که در حساس ترین دوران این مرز و بوم به دفاع از کیان اسلام و میهن اسلامی برخاسته و با نثار جان و خون عزیز خود، موجبات اعتلای هرچه بیشتر پیشرفت و تعالی را فراهم آورده، و اکنون چون ستاره ای درخشان بر بلندای آسمان این کشور می درخشند، و بدون شک جامعه امروزخود را مدیون و وام دار شهدای عزیز و گران قدر می داند.

میرزا محمدعلی معلم حبیب آبادی
دانشمند بزرگ، عالم و مورخ عامل، فاضل کامل علامه میرزا محمد علی معلم حبیب آبادی ابن زین العابدین بن حسین بن علی اکبر بن محمد بن حسین حبیب آبادی برخواری اصفهانی در ماه محرم سال ۱۳۰۸ ق در شهر حبیب آباد که آن زمان قریه ای بود دیده به جهان گشود، و سرانجام در سال ۱۳۹۶ ق دار فانی را وداع، و به سرای باقی جاودانی رحلت کرد، و در بهشت زینب حبیب آباد به خاک سپرده شد.
علاقه و ذوق ایشان به تحصیل علم موجب شد تا درس خواندن را در زادگاه خود دنبال کرده، و در اثر معاشرت و مجالست با بعضی از علما و فضلای عظام در اصفهان و سایر نقاط و هم چنین از راه مراسلات و مکاتبات با برخی دیگر از رجال، و مطالعه در بعضی از کتب به علوم زیادی از جمله نحو و صرف و نجوم قدیم و تقویم رقمی به مکاتبه از مرحوم آقا میرزا رجاء زفره ای و برخی از فنون دیگر علوم ادبیه نائل گردد، و هم زمان، زیان به سرودن شعر نیز بگشاید. وی تخلص خود را در شعر «معلم» قرار داده، و همین کلمه را به عنوان نام خانوادگی خود نیز برگزید
ایشان پس از مراجعت به اصفهان، در مدرسه کاسه گران مشغول به تدریس و تتبع و تفحص در احوال رجال علمی و علما و فقها و عرفا و شعر و … که تا اندازه ای در آن تخصص و تسلط یافته بود شد. علامه معلم حبیب آبادی هم چنین در مدرسه مذکور برای عده ای از طالبان علم و دانش درس جامع المقدمات و سیوطی تدریس می کرد
معلم حبیب آبادی در علم به أحوال علما و فضلا و تتبع در تاریخ رجال علمی استاد بی نظیری بود. ایشان از علمای بسیاری از جمله:
آقای فشارکی (۱۲۶۶)
آقای حاج شیخ محمد باقر بیرجندی (۱۲۷۶)،
آقامیرزا محمد محسن معروف به آقا بزرگ تهرانی (۱۲۹۳)
آقای کلباسی (۱۲۹۵)
آقای حاج میرزا محمد تقی یزد آبادی (۱۳۰۱) اجازه روایت گرفته چند نفر را نیز اجازه روایت داده است؛
از جمله: آقای عمادزاده (۱۳۲۵)؛
آقای شیخ حسین آل محفوظ (۱۳۳۹)؛
آقای سید عباس کاشانی کربلایی (۱۳۷۷)؛
آقای میرزا محمد باقر ساعدی مشهدی (۱۳۸۳)؛
آقای سید محمد علی روضاتی (۱۳۸۵)
حاصل تحقیق و تتبع علامه معلم حبیب آبادی تألیف کتب ارزشمندی است که از آن بزرگوار به یادگار مانده است؛ از جمله:
۱. مجموعه مکارم الآثار در احوال رجال دو قرن ۱۳ و ۱۴ هجری که تاکنون ۸ جلد از آن به
زیور جاب آراسته گردیده است
٢. کتاب کشف الخبیه عن مقبره الزینبیه در شرح حال امام زاده حضرت زینب بنت موسی
بن جعفر (زینبیه اصفهان)۔
۳. کتاب مقامات معنوی
۴. کتاب عراضه الاخوان
و تألیفات و تحقیقات و مقالات ارزشمند علمی دیگر که در این مختصر نمی گنجد.
آن چه ذکر آن لازم است این که دانشمند متقی و عالم عامل مرحوم میرزا محمد علی معلم حبیب آبادی سراسر زندگانی را در راه تحقیق و تعلیم، وقف جامعه اسلامی کرد، و بسیار به جا و شایسته خواهد بود که فرهنگ دوستان در جهت شناساندن آن مرد بزرگوار به نسل حاضر، عنایت لازم را مبذول فرمایند.

عباس محوری حبیب آبادی
ادیب و شاعر معاصر، عباس محوری حبیب آبادی (۱۳۱۴ – ۱۳۸۳ش) ابن غلامرضا عباس و متخلص به « محور » صاحب دیون اشعار، مدفون در پشت زینب (س) در حبیب آباد
محور حبیب آبادی دوران کودکی خود را در حبیب آباد و با کسب فیض از محضر استادان بزرگواری چون حضرت آیت الله ادیب ، سید محمد مرتضوی و حاج محمد علی محسنی به پایان رسانید. وی به دلیل علاقه وافر از همان دوران کودکی از مطالعه کتب مختلف غافل نشد، و به همین سبب، و با اشتیاق به سر و شعره وارد این جرگه شد.
ایشان در ابتدا «موج یم » تخلص می کرد که در انجمی از موج یم بازگشته، و تخلص خود را
محور برگزید
محورحبیب آبادی در انجمن های شعرای اصفهان از جمله :سعدی،حافظ، صائب،کمال و صغیر شرکت می کرد. از تألیفات محوری حبیب آبادی علاوه بر دیون اشعار می توان به نونهال اسلام، فانوس عشق و نهج البلاغه منظوم اشاره کرد که فرمایشات حضرت علی علیه السلام شامل خطبه ها، نامه ها و سخنان کوتاه را به نظم در آورده است.

محمد علی محسنی حبیب آبادی
شاعر، سخن پرداز و معلم مکتب خانه حبیب آباد، محمد علی محسنی حبیب آبادی مشهور به حاج محسن صاحب دیوان یار و اغیار ، متوفی ۱۶مرداد ۱۳۷۱ ش مدفون در صحن امام زاده شاه زاده حسن بن موس بن جعفر علیه السلام
محمد علی محسنی حبیب آبادی در چهارم رجب سال ۱۳۲۷ ق در حبیب آباد برخوار دیده به جهان گشود. پدر ایشان مرحوم حاج ملاحسین از وعاظ و خطیبان ، و مورد وثوق و امین مردم حبیب آباد و امام جماعت مسجدی بود که به همت ایشان بنا گردیده بود
محسنی حبیب آبادی در این خانواده مذهبی پرورش یافت و از محضر عالم و دانشمند فرزانه حضرت آیت الله ادیب بهره مند شد.
وی مدت ده سال را در اداره مالیه، انجام وظیفه کرده و به خاطر علاقه و کار در فرهنگ، به اداره فرهنگ رفته و مدت بیست سال به صورت رسمی و پنج سال به صورت غیر رسمی در مکتب خانه حبیب آباد به تعلیم و تعلم فرزندان آن دیار پرداخت

محسنی حبیب آبادی در طول عمر به خلق آثار ارزشمند پرداخت
آثار این شاعر فرهنگ دوست حبیب آبادی به صورت سه مجموعه مجزا انتشار یافته است
دیوان شعر، زیر عنوان یار و اغیار
فروغ الکلام؛
آغوش صبا؛

علی اکبر محمد هاشمی حبیب آبادی
ادیب و شاعر معاصر علی اکبر محمد هاشمی حبیب آبادی متخلص به «هاشمی» شاعر معاصر علی اکبر محمد هاشمی فرزند مرحوم غلام رضا در سال ۱۳۲۴ ش در خانواده ای مذهبی و در شهر حبیب آباد برخوار دیده به جهان گشود. او به دلیل فقر مالی خانواده، و از سویی علاقه مندی به تحصیل علم و دانش مجبور شد هم به مکتب رفته ، و درس بخواند و
هم کار کند. هاشمی پس از طلب فیض از محضر استادان بزرگواری چون مرحوم فاصل زاده، على محمد صمد، حسین قاسم، سید محمد و حاج آقا سید مرتضی مؤمنی علوم قرآنی را نیز فرا گرفت، و پس از انجام خدمت مقدس سربازی به عنوان کارمند در هوانیروز استخدام شد.
وی پس از بازنشستگی و با توجه به استمداد از ائمه اطهار علیه السلام به خصوص حضرت ولی عصر (عج) در خود احساس توانایی بر مدح ائمه بزرگوار را کرده، و در سال ۱۳۸۰ش به صورت جدی به جرگه شعرا پیوست، و با شرکت در جلسات انجمن شعرای اصفهان راه خود را پیدا کرد. دیوان شعر ایشان سرشار از اشعار ارزشمند به خصوص در مدح ائمه اطهارعلیه السلام است که امید می رود با کمک و مساعدت فرهنگ دوستان به زیور چاب آراسته گردد.

پرویز بیگی حبیب آبادی
ادیب و شاعر نام آشنای عرصه شعر دفاع مقدس استاد پرویز بیگی حبیب آبادی در شب یلدای ۱۳۳۳ ش پا به عرصه گیتی نهاد. موقعیت شغلی پدر ایجاب می کرد که خانواده بیگی، زندگی را در شهرهای مختلف بسپری کنند
بیگی حبیب آبادی تحصیلات خود را در دوره کارشناسی رشته زبان و ادبیات فارسی به پایان رسانید، و نخستین مجموعه شعر خود را با نام غریبانه در سال ۱۳۶۹ش با همکاری انتشارات امیرکبیر به چاپ رسانید. ایشان تاکنون ۱۰ مجموعه شعر و تحقیق در زمینه ادبیات فارسی منتشر کرده که ییشتر پیرامون دفاع مقدس است. آخرین نوشته پرویز بیگی حبیب آبادی کتاب حماسه های همیشه است که دربردارنده شرح حال وی و ۴۲۰ شعر در خصوص دفاع مقدس بوده، و تاکنون سه جلد آن انتشار یافته است.

دکتر عباس ادیب حبیب آبادی
استاد و اندیشمند فرزانه، دکتر عباس ادیب در سال ۱۳۰۴ش در حبیب آباد دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود گذراند، و تحصیلات عالی را تا سطح دکترا و در رشته فارماکولوژی از شاخه های رشته پزشکی به اتمام رسانید. ایشان به عنوان دانشیار دانشکده علوم پزشکی اصفهان دست یافت، و مدتی نیز به عنوان معاون اداری – مالی این دانشگاه خدمت کرد
دکتر ادیب هم چنین در زمینه ترجمه و تألیف، صاحب آثار ارزشمندی بوده، و تا کنون نوزده اثر از ایشان به خصوص در زمینه پزشکی به چاپ رسیده است. آخرین نوشته ادیب حبیب آبادی از مکتب خانه تا دانشگاه است که در سال ۱۳۸۴ش به زبور چاپ آراسته گردیده است
سایر مشاهیر حبیب آباد برخوار ،
۱.میرزا ابوالحسن فرزند حاج محمد باقر حبیب آبادی متخلص به «حقایق» ادیب و شاعر
متوفی صفر ۱۳۲۸ق. مدفون در تکیه فاضل سراب تخت فولاد اصفهان
۲. شیخ علی محمد فقیه حبیب آبادی عالم فاضل و دانشمند بزرگوار متوفی ربیع الاول
۱۳۸۵ق مدفون در تکیۂ فاضل سراب تخت فولاد اصفهان ،
۳. عالم وارسته ، ذاکر با اخلاص اهل بیت علیه السلام ، سید حیدر مومنی حبیب آبادی متوفی ۱۸ جمادی الثانی ۱۳۷۴ق مدفون در صحن امام زاده عبد السلام حبیب آباد

۴. استاد تعزیه ایران نبی الله فقه حبیب آبادی فرزند هادی (۱۳۰۰-۱۳۷۸) مدفون در
صحن امام زاده عبد المؤمن حبیب آباد
۵. مؤسس و مدیر مدرسه دولتی حبیب آباد على ناصری فرزند ملا عباس متوفی محرم
۱۳۹۴ق مدفون در صحن امام زاده عبد المؤمن حبیب آباد
۶. مؤسس و مدیر مدرسه دولتی فاضل زاده، محمد علی فاضل زاده فرزند ملا حسین متوفی
دی ماه ۱۳۶۹ش مدفون در صحن امام زاده عبد المؤمن حبیب آباد
۷. ادیب و شاعر مصطفی شکل آبادی فرزند عبد الله متخلص به «طالب»
۰۸ ادیب و شاعر نصرالله بن صادق متخلص به «قاصر» متوفی ۱۳۴۰ق
۹. ادیب و شاعر حاج درویش محمد علی حبیب آبادی متخلص به «مداح »
۱۰. ادیب و شاعر حاج درویش علی محمد حبیب آبادی متخلص به « مسکین »
۱۱. ادیب و شاعر علی محمد بن رجب علی متخلص به «شواخ» اصل از آران کاشان، ابتدا
در قهساره اردستان سکونت گزیده، و سپس به حبیب آباد برخوار مراجعت، و در آن جا
ساکن شده است
۱۲. ادیب و شاعر ملا محمد رضا بن ملا عباس متخلص به « عنبر» اصل از زفره و ساکن در
حبیب آباد
۱۳. ادیب و شاعر فرزانه معاصر پرویز بیگی حبیب آبادی
۱۴. استاد و نویسنده بزرگوار معاصر دکتر عباس ادیب حبیب آبادی
۱۵. عالم و فقیه فرزانه سید محمد مرتضوی حبیب آبادی ابن سید جعفر متوفی رمضان
۱۳۹۰ق
۱۶. عالم و فقیه فرزانه ملا محمد علی کرمانی این ملا محمد متوفی صفر ۱۴۰۳ق
۱۷. عالم و فقیه فرزانه سید مرتضی مؤمنی
۱۸. اندیشمند و فقیه بزرگوار و نویسنده معاصر حاج سید علی مومنی حبیب آبادی

فهرست منابع و مآخذ
۱. از مکتب خانه تا دانشگاه، عباس ادیب، اصفهان دانشگاه اصفهان ۱۳۸۴ ش
۲. دیوان محور، عباس محوری حبیب آبادی، اصفهان صغیر، ۱۳۷۲ش
۳. سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی ، اصفهان : انجمن کتابخانه های عمومی اصفهان، ۱۳۷۰ ش
۴. منتخبی از آثار رجاء زفره ای، محمدعلی رجاء زفره ای، اصفهان چاپ خانه ربانی
۱۳۴۲ش
۵. نشریه خبری شهرداری حبیب آباد، ۱۳۸۳ش
۶. وظائف الشیعه، شیخ عباس علی ادیب، اصفهان جلوه، ۱۳۷۴ش
/انتهای پیام/برگرفته از کتاب ادیب ماندگار