شمال اصفهان؛ملیکا شعبان بازیگر نوجوان سینما و تلویزیون که در فیلم سینمایی «یتیم خانه ایران» به کارگردانی ابوالقاسم طالبی یکی از نقش های مکمل را بازی می کند گفت: بازی در «یتیم خانه ایران» تجربه ای بسیار سخت اما دلنشین بود من در این فیلم نقشی را بازی می کردم که بسیار بزرگتر از سنم بود و این مطلب نیاز به تمریناتی نسبتاً فشرده داشت که با کمک کارگردان از پس آن ها برآمدم.
بازیگر سریال تلویزیونی «تاوان» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: من از ۵ سالگی کار بازیگری را به صورت جدی و حرفه ای شروع کردم و خوشبختانه طی تمامی این سال ها افتخار همکاری با کارگردانان برجسته و شناخته شده ای را در فیلم ها و سریال های متعدد داشتم و از حضور در اغلب آن ها راضی هستم اما «یتیم خانه ایران» برای من کاری بسیار متفاوت بود و خوشبختانه بعد از بازی در این فیلم و ایفای نقش اعظم واکنش های بسیار خوبی از اهالی سینما و مخاطبان گرفتم و از این رو دوست دارم در نقش های متفاوت ظاهر شوم.

وی ادامه داد: پیشنهاد بازی در فیلم سینمایی «یتیم خانه ایران» توسط ابوالقاسم طالبی به من داده شد و بعد از مذاکراتی که با ایشان داشتیم فیلمنامه کار را در اختیار من قرار دادند که من ظرف مدت یک روز فیلمنامه را مطالعه کردم و در ابتدا برای ایفای نقش اعظم بسیار هراس داشتم که در نهایت با صحبت ها و جلسات متعددی که با آقای طالبی داشتم شخصیت پردازی روی نقش اعظم انجام دادم و توانستم که از عهده بازی در آن برآیم.

شعبان خاطرنشان کرد: «یتیم خانه ایران» پروژه ای بسیار سخت و سنگین بود که با سایر کارهای پیشین من تفاوت بسیار زیادی داشت؛ نوع بیان دیالوگ ها در این فیلم به صورت محاوره نبود و ما باید مانند مردمان یک قرن پیش بسیار رسمی و موقر و اغلب با کلمات عربی مکالمه می کردیم که تمامی این ها نیاز به همدلی و تعامل با گروه داشت که با مدیریت بسیار عالی آقای طالبی این تعامل به خوبی میان من و سایر بازیگران فیلم به ویژه آقای علی شادمان که نقش نامزد مرا در این فیلم بازی می کردند برقرار شده بود.

این بازیگر نوجوان تأکید کرد: من ۶ ماه به صورت متناوب درگیر بازی در «یتیم خانه ایران» بودم و انجام کار گریم و لباس من در این فیلم بسیار سخت و سنگین بود و ما بعضاً چند ساعت باید کار گریم و لباس انجام می دادیم اما عشق به اینکه مردم می خواهند بروند و فیلمی را تماشا کنند که اطلاعاتی از تاریخ معاصر و گمشده ایران به آن ها می دهد باعث می شد تا سختی های کار را چندان درک نکنم و با اشتیاق در فیلم حضور داشته باشم.

وی در بخش دیگری از این گفتگو در پاسخ به این سوأل که بازی در سینما را ترجیح می دهد یا تلویزیون اظهار داشت: به طور کلی بازی در سینما را به تلویزیون ترجیح می دهم چرا که از نظر من سینما سطح بالاتری دارد ولی مطمئناْ مردم تلویزیون را بیشتر تماشا می کنند تا سینما؛ در نهایت سعی من بر این است که در آثار سینمایی بیشتر از آثار تلویزیونی ظاهر شوم اما فیلمنامه اثر برای من اهمیت بیشتری دارد و اگر فیلمنامه یک اثر تلویزیونی قابل قبول بود در آن نیز بازی خواهم کرد.

وی در خاتمه این گفتگو افزود: با این همه من تمایلی برای اینکه در رشته بازیگری تحصیل کنم ندارم چرا که معتقدم تحصیلات نمی تواند تضمینی برای ادامه کار بازیگر در سینمای ایران باشد و از این رو ترجیح می دهم در رشته پزشکی تحصیل کنم اما همچنان کار بازیگری را با شور و علاقه ادامه دهم.