یادداشت پیش رو از سوی یکی از مخاطبان گرامی پایگاه خبری صدای برخوار به نام کرامت سلیمی که مدعی است چیزی به نام بمب اتمی وجود ندارد ارسال شده است و انتشار آن به معنای تأیید یا رد محتوای آن از سوی این پایگاه خبری نمی باشد.
به گزارش صدای برخوار ؛ یادداشت پیش رو از سوی یکی از مخاطبان گرامی پایگاه خبری صدای برخوار به نام کرامت سلیمی که مدعی است چیزی به نام بمب اتمی وجود ندارد ارسال شده است و انتشار آن به معنای تأیید یا رد محتوای آن از سوی این پایگاه خبری نمی باشد.
۱-آنچه را به‌عنوان انفجار هسته‌ای نشان می‌دهند دقیقاً مشابه انفجار گاز مایع در مقیاس ده‌ها و یا صدها تن گاز مایع است. یعنی اگر ده‌ها و یا صدها تن گاز مایع را با هوای فشرده کافی منفجر نمایند، دقیقاً انفجاری مشابه انفجار به اصطلاح هسته‌ای رخ می‌دهد. مثلاً در هردو انفجار قارچ تشکیل می‌شود و چرخش قارچشان کاملاً مشابه است.
آن چیزی که به‌عنوان بمب هیدروژنی عنوان می‌شود که مدعی هستند قدرت تخریب آن خیلی بیشتر از بمب اتمیست، چیزی جز انفجار ده‌ها و یا صدها تن گاز هیدروژن مایع به همراه هوای فشرده کافی نیست.
اگر از هیدروژن مایع استفاده نمایند، به‌علت سرعت بیشتر واکنش هیدروژن با هوا، انفجار در زمان کمتری رخ می‌دهد و در نتیجه شدت انفجار بیشتر و قدرت تخریب بیشتری خواهد داشت. اما با استفاده از عدم آگاهی ملت‌ها وانمود می‌کنند همجوشی هسته‌ای رخ داده است.
۲- مدعی هستند که برای غنی‌سازی اورانیوم با استفاده از روش نصف کردن بر اساس قانون گراهام عمل می‌کنند. یعنی گاز UF۶ را هزاران بار در ظروف جداگانه نصف می‌کنند (حدود ۴۰۰۰ بار)، در صورتی که اگر عمل نصف شدن را ۳۰ بار متوالی هم انجام دهیم حدود یک میلیاردم از آن ماده باقی می‌ماند؛ (عدد ۲ به توان ۳۰ حدود یک میلیارد است) یعنی عملاً چیزی باقی نمی‌ماند. از لحاظ عملی امکان ۴۰۰۰ بار نصف شدن وجود ندارد و بعد از مدتی چیزی نیز باقی نخواهد ماند تا بتوان عمل نصف شدن را ادامه داد.
۳- موضوع بمب تزار که توسط شوروی آزمایش شد و مدعی بودند معادل با ۵۰ مگا تن TNT قدرت انفجاری دارد جای سؤالات زیادی دارد.
بمب ادعایی هیروشیما که قدرت تحریبی معادل ۱۵۰۰۰ تن TNT داشت طبق گفته خودشان ۶۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده داشت؛ بنا بر این بمب ۵۰ مگا تنی تزار طبق محاسبات باید حدود ۲۰۰۰۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده داشته باشد که این مقدار برای یک بمب غیرمنطقی است و نمی‌توان آن را مدیریت کرد. زیرا بنا به گفته خودشان جرم بحرانی برای انفجار اورانیوم حدود ۵۰ کیلوگرم است. پس باید در بمب تزار ۲۰۰۰۰۰ کیلوگرم اورانیوم به ۴۰۰۰ قطعه تقسیم شود و در لحظه انفجار تمام ۴۰۰۰ قطعه در آن واحد به هم جوش بخورند تا بمب منفجر شود. که در عمل چنین چیزی ممکن نیست. زیرا به گفته خودشان به محض عبور جرم توده اورانیوم از ۵۰ کیلوگرم بمب اتمی فعال و منفجر می‌شود.
۴- در طی جنگ جهانی دوم فقط هیروشیما و ناکازاکی نابود نشدند بلکه حدود ۶۰ شهر ژاپن مانند هیروشیما و ناکازاکی آسیب دیدند و سوختند، از جمله توکیو پایتخت ژاپن. که طبق گفته‌ها حدود ۵۰۰۰۰۰ نفر در توکیو کشته شدند. اما هیچ نامی از توکیو نیست و رسانه‌ها فقط دو شهر گمنام هیروشیما و ناکازاکی را بر سر زبان‌ها انداختند.
بعضی از افراد و رسانه‌ها برای باور وجود سلاح هسته‌ای فقط چسبیده‌اند به قضیه هیروشیما و ناکازاکی و بدون آنکه تحقیق کنند آنچه را گفته شده می‌پذیرند و نمی‌خواهند فکر کنند که نابودی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی که عمدتاً از چوب و پلاستیک و مواد پلیمری با تراکم زیاد بودند با یک بمباران معمولی یا بمباران ناپالم هم امکانپذیر است و برای ایجاد احساس وحشت در دل ملت‌ها وانمود به نابودی این دو شهر با یک سلاح خیالی به نام بمب اتمی کرده‌اند.
در حال حاضر هیروشیما و ناکازاکی دو شهر پیشرفته کشور ژاپن هستند و میلیون‌ها نفر در این دو شهر زندگی می‌کنند، در صورتی که به ما گفته بودند آثار بمباران اتمی برای هزاران سال باقی می‌ماند. برای این موضوع چه توضیحی دارند. ۷۳سال است که مردم هیروشیما و ناکازاکی در این دو شهر بدون هیچ مشکلی زندگی می‌کنند.
در تمام عکس‌های هیروشیما و ناکازاکی یک نکته به خوبی مشهود است و آن‌هم اینکه خانه‌های چوبی و پلاستیکی از بین رفته‌اند اما ساختمان‌هایی که از آجر و فلز هستند باقی مانده‌اند. عکس‌های هیروشیما و ناکازاکی را در گوگل پیدا کنید و ببینید.
۵- قرار شد در ۲۰ فروردین سال ۱۳۹۷ از یک باتری اتمی رونمایی کنند که ۵۰ سال به‌طور مداوم برق تولید می‌کند. سازمان انرژی اتمی مدعیست که می‌توان از این باتری‌ها در موبایل، لپ تاپ، صنایع و در بیابان‌های دور افتاده که فاقد برق هستند استفاده نمود. مطمئن باشید که هیچگاه چنین چیزی رونمایی نخواهد شد.
اگر چنین باتری‌هایی وجود داشته باشد یعنی اینکه می‌توان با اتصال چند عدد از آن‌ها یک اتومبیل را به حرکت دراورد و دیگر در طی ۵۰ سال هیچ نیازی به بنزین ندارد؛ و یا با تعدادی از آن‌ها برق یک خانه برای ۵۰ سال تأمین می‌شود و دیگر نیازی نیست هیچ هزینه‌ای برای مصرف برق پرداخت. اگر چنین است پس چه نیازیست روزانه حدود صد میلیون بشکه نفت، میلیاردها متر مکعب گاز طبیعی و صدها هزار تن ذغال سنگ مصرف شود و آلودگی‌های ان وارد طبیعت شود و در کنار آن جنگ و آدمکشی برای تصاحب منابع نفتی صورت گیرد.
همچنین اگر برای مدتی مثلاً چند روز از برق مداومی که این باتری به اصطلاح اتمی تولید می‌کند استفاده نشود چه اتفاقی برای این باتری می‌افتد و انرژی آن صرف چه کاری می‌شود؟!
۶- مسأله مهم دیگر، زباله‌های به اصطلاح هسته‌ای است؛ که می‌گویند چون زباله‌های هسته‌ای دارای تشعشعات پر انرژی هستند باید در کیلومترها عمق زمین دفن شوند.
اگر زباله‌های هسته‌ای دارای تشعشعات پر انرژی هستند، باید از تشعشعات این زباله‌ها مجدداً استفاده شود تا زمانی که تشعشعات آن از بین برود و نیازی به دفن آن‌ها در اعماق زمین نباشد. به قول خودشان مواد هسته‌ای با فرایندهای زمانبر و پرهزینه به دست می‌آیند. بنا براین زباله‌های تشعشع دار آن‌ها که به نوعی دارای انرژی گرمایی هستند باید مجدداً مورد استفاده قرار گیرند نه اینکه دور ریخته شوند.
مدتی پیش در آمریکا افشا شد که مواد هسته‌ای را در کنار دریا دفن می‌کنند و این با ادعای آن‌ها مبنی بر خطرناک بودن زباله‌ها برای محیط‌زیست تضاد دارد.
۷- آمریکایی‌ها به قول خودشان اولین آزمایش هسته ای را در سال ۱۹۴۵ انجام دادند و شوروی نیز در سال ۱۹۴۹ یعنی ۴ سال بعد از آزمایش آمریکا دست به این کار زد.
بیش از ۱۳۰ سال است که نوشابه کوکاکولا ساخته شده است و چنان سیستم حفاظتی در شرکت کوکاکولا (یک شرکت خصوصی غیرنظامی و غیرامنیتی) برقرار است که تابه حال فرمول ساخت آن فوق‌سری باقی مانده و هیچ کسی نتوانسته است فرمول آن‌را پیدا کند و انحصار آن به‌طور کامل در اختیار شرکت آمریکایی کوکاکولاست.
حال اگر سلاحی به نام بمب اتمی با آ|ن خصوصیات ویرانگری که در مورد آن مدعی هستند و پیچیدگی‌های آن قابل مقایسه با کوکاکولا نیست، چه طور با آن سیستم‌های حفاظتی و کنترلی پیشرفته آمریکایی‌ها به بیرون درز کرد و ۴ سال بعد در اختیار شوروی که درگیر جنگ داخلی و ویرانی‌های عظیم ناشی از جنگ داخلی و جنگ جهانی دوم بود قرار گرفت و آن‌ها هم راحت در زمان کوتاهی به تمامی مراحل ساخت آن پی بردند و آن را عملیاتی کردند و همزمان توانستند موشک‌های لازم برای پرتاب آن را بسازند و رقیب آمریکا شوند؟!
۸- موضوع مهم دیگری که جای تأمل دارد این است که تا به حال چندین بار عده زیادی از دانشمندان به اصطلاح اتمی آمریکا به اوباما و ترامپ، رؤسای جمهور آمریکا، نامه نوشته‌اند و خواستار آن شده‌اند که توافق هسته‌ای با ایران را حفظ کنند.
چرا باید دانشمندان به اصطلاح اتمی آمریکا نگران از بین رفتن توافق هسته‌ای باشند؟ و چه عاملی باعث شد که تعدادی دانشمند اتمی چنین درخواستی از دولت آمریکا بکنند؟ این عامل چیزی نیست جز اینکه منافع این به اصطلاح دانشمندان در خطر است. در واقع همه انسان‌ها وقتی منافعشان در خطر قرار بگیرد واکنش نشان می‌دهند. مثلاً منافع کارگران در تغییرات کارخانه‌ها و تعدیل نیرو، کشاورزان در کاهش بارندگی و بروز خشکسالی و تجار در رکود بازار و کاهش قدرت خرید مردم در معرض خطر قرار می‌گیرد و واکنش نشان می‌دهند.
اصولاً سیاستمداران و دولتمردان به دانشمندان به‌عنوان ابزاری نگاه می‌کنند که باید در راستای منافع آن‌ها عمل کنند و هیچ نقشی در سیاستها و تصمیم‌گیری‌ها ندارند. سیاستمداران آنقدر مغرور و از خود راضی هستند که به کسی اجازه اظهار نظر نمی‌دهند و جز نظر و دیدگاه خودشان، نظر و دیدگاه هیچ شخص یا گروه دیگری را قبول ندارند و اصلاً دانشمند هسته‌ای آمریکا از کجا می‌داند ایران کجاست و در صنعت هسته‌ای چه وضعیتی دارد؟
این دانشمندان عجیب و غریب از زندگی و امکانات خوبی برخوردار هستند. حال اگر دروغ بودن سلاح هسته‌ای فاش شود، این افراد بی‌ارزش می‌شوند و دولت آمریکا دیگر به آن‌ها بهایی نمی‌دهد و از زندگی و مزایای عالی محروم می‌شوند و چون هیچ کاری بلد نیستند، معلوم نیست که با لو رفتن دروغ سلاح اتمی تکلیف آن‌ها چیست.
پس دانشمندان هسته‌ای آمریکا نگران منافع خود و زندگی راحت و مفت‌خوریشان هستند نه نگران امنیت جهان.
چرا زمانی که کشورهایی مثل پاکستان، آفریقای جنوبی، برزیل، هندوستان، چین، کره‌شمالی، اسرائیل و به دنبال ساخت سلاح به اصطلاح اتمی بودند، نمایشنامه‌هایی مشابه برجام اجرا نمی‌شد؟
چرا دانشمندان به اصطلاح اتمی روسیه مثل دانشمندان اتمی آمریکا در مقابل ایران جبهه نمی‌گیرند و خیلی از آن‌ها هم در دهه ۹۰ میلادی از کشور شوروی سابق فرار کردند و به کشورهای جهان سوم پناهنده شدند و در این کشور‌ها چه کار می‌کنند؟!
/انتهای پیام/
Friday, 19 April , 2024